Zagadnienia : Niepewna kontynuacja łuku

t. 36-37

Utwór: op. 30 nr 4, Mazurek cis-moll

Rozdzielone łuki w KF (→Wn)

! miniat: wycinek kombinowany KF, ćwierćnuty 36 + półnuta (cała) 37.                      Prawy koniec 36 + nowy 37-40

Ciągły łuk w Wf (→Wa)

TGTU = prawy koniec 36 + 37-40

..

W KF łuk na końcu t. 36 (ostatniego w linii) może sugerować kontynuację, czego nie potwierdza łuk w t. 37. Za miarodajny uznajemy jednoznaczny początek łuku w t. 37. Ze względu na tę niejasność, a także wcześniejszą decyzję dotyczącą łukowania w t. 32-33, w tekście głównym kontynuujemy łuk Wf. W analogicznych t. 44-45 wszystkie źródła mają ciągły łuk.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KF , Niepewna kontynuacja łuku

t. 43-44

Utwór: op. 30 nr 4, Mazurek cis-moll

Ciągły łuk w KF i Wf (→Wa)

TGTU = łuk cała linia

..

Rozdzielone łuki Wn to nietrafna interpretacja niespójnej pisowni KF, w której łuk na końcu linii (t. 43) nie wskazuje na kontynuację, podczas gdy łuk w t. 44 – tak. Za tekst KF uważamy ciągły łuk, taki jak w Wf.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KF , Niepewna kontynuacja łuku

t. 134-135

Utwór: op. 30 nr 4, Mazurek cis-moll

Rozdzielone łuki w KF (odczyt dosłow­ny) i Wf (→Wa)

Tu bez kliszy 

Ciągły łuk w Wn

Tu bez kliszy 

..

W KF łuk w t. 134, ostatnim w linii, sugeruje kontynuację, czego nie potwierdza łuk za­czy­na­jący się w t. 135 od 1. nuty. Przyjmujemy, że są to rozdzielone łuki, jak w Wf (→Wa), natomiast w Wn zinterpretowano je jako ciągły łuk.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KF , Niepewna kontynuacja łuku